Gek!

14 februari 2016 - Vang Vieng, Laos

Gek, hoe snel je gewend raakt aan het rijden aan de linker kant dat je vervolgens weer heel hard je best moet doen om te switchen naar de rechterkant.

Gek, hoeveel Nederlanders zich in Laos bevinden. Al helemaal als je bedenkt dat heel Laos minder inwoners heeft dan een van de grote steden in Nederland.

Gek, om het gevoel te hebben in Frankrijk te zijn beland, totdat er weer een tempel opduikt.

Gek, hoe zulke luxe sandwiches, met o.a. avocado en kip, met zoveel liefde gemaakt worden en mede daardoor 10x zo lekker zijn dan zeg de broodjes van de bakker bart, nog niet eens 1 euro kosten.

Gek, om weer 'goodbye, safe travels' te zeggen snel achtervolgd door 'hi, where are you from?' (maar een zeer goede ervaring voor iemand zoals ik die het lastig vind om dingen -en dan vooral mensen- te laten gaan).

Gek, hoe in on-boeddhistische fun afgewisseld kan worden met diepgaande gesprekken over het leven.

Gek, hoevaak je hier nog de communistische vlag aantreft en vooral onwijs gek om erachter te komen dat het hier nog een groter invloed heeft dan wij denken.

Gek, hoe mijn hartje sneller gaat kloppen bij het zien van de kids hier, maar dit niet opgaat voor de lao-katjes.

Gek, dat een fles whiskey hier net zo duur is als een fles water (maar des te begrijpelijker dat het heel veel hoofdpijn oplevert).

Gekte, alle Chinezen die hier rondlopen en vooral rondrijden in de duurste auto's en oorlog voeren voor de honderdste zonsondergangs foto.

Al die gekte, voor mii een attractie op zich. Ik kijk mijn ogen uit, met een glimlach van oor tot oor en af en toe een hoorbaar grinnikje.

Busritjes hier, zijn als de filmfestival van Pathé. Tot het einde goed. Met moeite probeer ik dan ook de slaap te onderdrukken, mijn ogen open te houden. Maar ook met mijn ogen dicht flitsen alle mooie momenten die ik al mee heb mogen maken door mijn hoofd. De ongelooflijke, scenery, de rijke geurvariaties, de geluiden, maar ook de stilte. Gekte, dat smaakt naar meer!

Meer eilanden dan zich zal bevinden aan het einde van deze 21uur durende bus/filmmarathon kan ik me niet indenken. 4000.

Foto’s

2 Reacties

  1. Erik Linnemans:
    14 februari 2016
    gek, dat je als nuchtere Groninger je zo kan inleven in jou fantastische reis.x
  2. Channah:
    14 februari 2016
    Dat je hart niet sneller gaat kloppen van die Laos katjes, heeel gek!;)

    Weer een fijn verhaal lieverd!!! Hoop dat je nog heeeel veel (positieve) gekke avonturen mee gaat maken! Maar dat kan bijna niet anders..

    Dikke kus!